Flying chef (Uçan aşçı) mesleği son zamanlarda oldukça popüler ve büyük bir imaja sahip. Belli havayolu firmalarında mesleğini sürdüren flying chefler gerçekte ne iş yapıyor? Aşçı ceketinin altına takım elbise giyen, uçak koridorları arasında servis yapan ve üst düzey yemek hizmeti sunduğunu iddaa eden bu mesleğin avantajlı ve dezavantajlı yanları neler? Bugün sektörümüzün gözünden bu mesleği inceleyeceğiz.
Nasıl Flying Chef Oluyorlar?
Öncelikle aşçılık mesleğine gönül vermiş, gastronomi alanında eğitim almış, İngilizcesi iyi seviyede olan arkadaşlarımız arasından kendilerine en uygun adayları seçen kurumumuz mülakat sürecini başlatıyor. Oldukça zorlu, İngilizce ve Türkçe ilerleyen, mesleki ve dil becerilerinizi ölçen, karakter analizinizi yapan bir süreçten sonra sizi yaklaşık 1-2 ay sürecek bir eğitime davet ediyorlar. Bu eğitime davet edilen adayların grand tuvalet olması ve her türlü zorluğa hazır olmasını istiyorlar. Unutmayın ne kadar ilerlemiş olsanız dahi eğitim anında gerçekleşen sınavlardan ve testlerden belli bir çıtanın üzerinde kalamadığınız zaman eleniveriyorsunuz!
Kuruma Hizmet Etmeye Hazır Mısın?
Eğitime başlamadan önce sizden bir takım evraklar teslim etmeniz isteniyor. Bu evraklar arasında uçuş yetkinliği ile alakalı olan bir sağlık taraması mevcut. Sadece anlaşmalı oldukları bir hastaneden alınan bu hizmet için sizin yüklü bir ödeme yapmanız isteniyor. Peki.
Kurumsal, büyük, kar marjları yüksek firmamız binlerce insan arasından seçtiği “nitelikli” olarak tanımladığı personelinin kendisi için gerçekleştirmesini istediği ilk masrafında yan çiziyor! İşbaşı yapması muhtemel olan adaya verilen değer yavaş yavaş hissedilmeye başlıyor.
Bıçak Yok, Ateş Yok!
Adayımız ön elemeleri geçti, yaklaşık 2 ay süren zorlu eğitim dönemini geçti. Bu eğitim döneminde her türlü psikolojik ve fiziksel testleri gerçekleşti. İşbaşı yapmaya hazır. Sanılanın aksine flying chefler afaki ücretlere çalışmıyor. Mesleğin gerektirdiği nitelikler ve zorluklar karşısında aldıkları ücretler İstanbul için neredeyse çıtanın altında kalıyor.
Uçan aşçılarımıza aylık bir program hazırlanıyor. Uçuş vazifelerinde, yolcu karşılama ve uğurlama seromonilerine katılıyor. Uçak içerisinde hazır olarak depolanan yiyecekleri ısıtıp, tabaklama işlemini gerçekleştiriyor ve yolculara yemeklerin detaylarını aktarıyor. Şimdiye kadarki aşamalara baktığımızda “uçan aşçı” demek yerine “uçan muavin” desek daha doğru olur sanki. Uçuşlarda edinebileceği tek deneyim kaldığı ülkeler ve gördüğü farklı kültürler.
Büyük kurumumuz, uçuş görevleri haricinde “uçan aşçı” diye tabir ettiği personeline yeri geliyor sandviç fabrikasında domates doğratıyor, yeri geliyor havalimanı restoranlarında ihtiyaç duyduğu pozisyonlara yerleştiriyor.
Uçan şeflerimizin, uçak içerisinde yaşadığı zorluklar da cabası. Çünkü yolcuların, insanların zihninde çok büyük bir imaj yaratılıyor. Uçak içerisinde profesyonel bir mutfakta ürün çıktığını sanan yolcularımız büyük bir beklenti içerisinde oldukları için çoğu zaman memnun olmuyor ve personeli sıkıştırıyorlar.
Büyük Motto
“Bulutların üstündeki restoranımıza hoş geldiniz. Size dünyanın en iyi lezzetlerinin ve geleneksel tatlarımızın keyfini yaşatmak için özenle seçtiğimiz yemekleri, usta aşçılarımız tamamen taze ürünlerle hazırladılar. Dileğimiz, damağınızdaki tadın yolculuğunuzdan daha uzun sürmesi… Afiyet olsun…”
Uçan aşçıların bir kısmı MSA gibi ciddi aşçılık okullarında okumuş kişilerden oluşuyor. Emeklerinin karşılığını alabildiklerini ve mesleklerini gerçek anlamda icra edebildiklerini hiç zannetmiyorum. İmaj olarak beklenti çok yükseklere çıkartılıyor ancak içerikte ve uygulamada eksikliklerin çok olduğunu göz ardı etmemek lazım.
Burada en büyük sorun bu pozisyonu açan kurumumuzda. Mesleğin tanımlamasını ve bu mesleği icra eden bireylerin niteliklerini daha iyi gözlemlemesi ve büyük bir değişime gitmesi şart görünüyor. Bu değişimler gerçekleşmedikçe bu mesleği icra eden ve edecek kişilerin işleri zor.
Siz ne düşünüyorsunuz? Flying Chef (Uçan Aşçı) unvanı ile çalışan insanlara “Aşçı” diyebilirmiyiz?
